国乱国亡,国亡家亡。
人不亲土亲,溪不深水清。
海深终有底,树高不离根。
国有国法,家有家规。
国以民为本,民以食为天。
国多勇士根基稳,家有英雄世代荣。
平日在外乐,节日思故乡。
家不和该穷,国不和该亡。
亲人难舍,故土难离。
树高千丈,叶落归根。
宁做太平犬,不做乱世人。
有树才有花,有国才有家。
月是故乡明。
国败出妖,家败出娇。
国强才子贵,家富小儿娇。
受了一方香火,就保一乡黎民。
求人不如求已,他乡不如故乡。
家有贤妻,如国有良相。
得好乡邻胜似亲。
大河有水小河满。
水流千里归大海,人走千里归家园。
白手起家真志士,赤心报国是忠臣
鸟儿不会忘记自己的窝,人不应该忘记自己的祖国。
在祖国过一个冬天,胜过在异国过一百个春天。
一个人绝不应该忘记——最初哺育自己的那块土地。
莺爱花圃,人爱祖国。
不会有不思念马群的马匹,不会有不怀念祖国的壮士。
即使是水中浮萍,无根也不成。
谁抛弃自己的国家,谁就会尝到流放滋味。
一寸国土一寸金
国家、国家、有国才有家
舍命才算真豪杰,爱国方成大丈夫
国强民也富,国破家也亡
尽忠报国,尽孝守家
家贫出孝子、国乱识忠臣
金窝银窝,不如家乡狗窝
爱乡人,常恋土
家乡水甜入心,十年不改旧乡音
树高不离土,叶落仍归根
美不美,家乡水;亲不亲,故乡人。
秦岭山脉一条线,南吃大米北吃面。
富贵不离祖,游子思故乡
摘瓜寻藤,念祖寻根
宁卖祖宗田,勿忘祖宗言
国兴靠贤士,家兴望子孙。
国强民富,国富民乐。
国以民为本,民以国为家。
葵花向太阳,翻身全靠党。
一寸山河万丈金。
国强靠自己,外援不得已。
国怕倒旗,家怕懒妻,厝怕白蚁。