【几两屐】参见器用部•衣冠“阮家屐”。宋苏轼《岐亭》之四:“人生几两屐,莫厌频来集。”
【汉机】《庄子•天地》:“子贡南游于楚,反于晋。过汉阴,见一丈人,方将为圃畦,凿隧而入井,抱瓮而出灌,搰搰然。用力甚多,而见功寡。子贡曰:‘有械于此,一日浸百畦,用力甚寡而见功多,夫子不欲乎?'为圃者卬而视之曰:‘奈何?'曰:‘凿木为机,后重前轻,挚水若抽,数如泆汤,其名为槔。'为圃者忿然作色而笑曰:‘吾闻之吾师,有机械者,必有机事,有机事者必有机心,机心存于胸中,则纯白不备,纯白不备则神生不定,神生不定者,道之所不载也。吾非不知,羞而不为也。'”o指有机心,想投机取巧。唐卢照邻《山林休日田家》:“耕田虞讼寝,凿井汉机忘。”另参见器用部•器皿“抱翁”、人事部•真性“汉阴灌”。
【投璧负婴儿】《庄子•山木》:“子桑雽曰:‘子独不闻假人之亡与?林回弃千金之璧,负赤子而趋。或曰:“为其布与?赤子之布寡矣;为其累与?赤子之累多矣;弃千金之璧,负赤子而趋,何也?'林回曰:“彼以利合,此以天属也。”夫以利合者,迫穷祸患害相弃也;以天属者,迫穷祸患害相收也。'”o喻重自然联系,轻身外之利。宋黄庭坚《次韵子瞻与尧舒文祷雪雾猪泉唱和》:“林回投璧负婴儿,岂闻烹儿翁不哭。”另参见伦类部•亲眷“投璧负婴”。器用部•珍宝“弃白璧”。
【忘机】《列子•黄帝》:“海上之人有好沤鸟者,每旦之海上从沤鸟游,沤鸟之至者百往而不止。其父曰:‘吾闻沤鸟皆从汝游,汝取来,吾玩之。'明日之海上,沤鸟舞而不下也。”o喻思想纯朴,与人交往没有机心。唐李商隐《赠田叟》:“鸥鸟忘机翻浃洽,交亲得路昧平生。”另参见伦类部•师友“鸥伴侣”、动物部•飞禽“忘机鸥鸟”、人事部•雅逸‘狎鸥”。
【茵溷】《南史•范缜传》:“子良问曰:‘君不信因果,何得富贵贫贱?'缜答曰:‘人生如树花同发,随风而堕,自有拂帘幌坠于茵席之上,自有关篱墙落于粪溷之中。坠茵席者,殿下是也;落粪溷者,下官是也。贵贱虽复殊途,因果竟在何处?'”o指各人人生遭际不同。清袁枚《落花》之八:“茵溷无心随上下,尹邢避面各西东。”另参见植物部•花卉“随风花”、器用部•其他“飘茵”。
【桑田变】参见地理部•土石“桑田”。唐戴叔伦《湘中怀古》:“倏忽桑田变,谗言亦已空。”
【得马】《淮南子•人间训》:“近塞上之人,有善术者,马无故亡而入胡。人皆吊之。其父曰:‘此何遽不为福乎?'居数月,其马将胡骏马而归。人皆贺之。其父曰:‘此何遽不为祸乎?'家富良马,其子好骑,堕而折其髀。人皆吊之。其父曰:‘此何遽不为福乎?'居一年,胡人大入塞,丁壮者引弦而战,近塞之人,死者十九。此独以跛之故,父子相保。故福之为祸,祸之为福,化不可极,深不可测也。”o指世事无常,祸福相因。唐元稹《哭子十首》之一:“维鹈受刺因吾过,得马生灾念尔冤。”另参见动物部•走兽“塞马”、人物部•其他“失马翁”。
【得楚弓】参见武备部•兵器“遗弓”。唐刘长卿《避地江东留别淮南使院诸公》:“何辞向物开秦镜,却使他人得楚弓。”