(017)我欲乘风归去,又恐琼楼玉宇,高处不胜寒。起舞弄清影,何似在人间。
(018)人有悲欢离合,月有阴晴圆缺,此事古难全。但愿人长久,千里共婵娟。
(019)横看成岭侧成峰,远近高低各不同。不识庐山真面目,只缘身在此山中。
(020)众芳摇落独暄妍,占尽风情向小园。疏影横斜水清浅,暗香浮动月黄昏。
(021)东南形胜,江吴都会,钱塘自古繁华。烟柳画桥,风帘翠幕,参差十万人家。
(022)重湖叠巘清嘉。有三秋桂子,十里荷花。羌管弄晴,菱歌泛夜,嬉嬉钓叟莲娃。
(023)明月别枝惊鹊,清风半夜鸣蝉。稻花香里说丰年,听取蛙声一片。
(024)七八个星天外,两三点雨山前。旧时茅店社林边,路转溪桥忽见。
(025)笑语盈盈暗香去。众里寻他千百度。蓦然回首,那人却在,灯火阑珊处。
(026)西北望长安,可怜无数山。青山遮不住,毕竟东流去。江晚正愁余,山深闻鹧鸪。
(027)何处望神州?满眼风光北固楼。千古兴亡多少事,悠悠,不尽长江滚滚流。
(028)年少万兜鍪,坐断东南战未休。天下英雄谁敌手?曹刘,生子当如孙仲谋。
(029)自经丧乱少睡眠,长夜沾湿何由彻!安得广厦千万间,大庇天下寒士俱欢颜,风雨不动安如山!呜呼!何时眼前突兀见此屋,吾庐独破受冻死亦足!
(030)好雨知时节,当春乃发生。随风潜入夜,润物细无声。野径云俱黑,江船火独明。晓看红湿处,花重锦官城。
(031)戍鼓断人行,边秋一雁声。露从今夜白,月是故乡明。
(032)国破山河在,城春草木深。感时花溅泪,恨别鸟惊心。烽火连三月,家书抵万金。白头搔更短,浑欲不胜簪。
(033)岱宗夫如何?齐鲁青未了。造化钟神秀,阴阳割昏晓。荡胸生层云,决眦入归鸟。会当凌绝顶,一览众山小。
(034)岐王宅里寻常见,崔九堂前几度闻。正是江南好风景,落花时节又逢君。
(035)故人西辞黄鹤楼,烟花三月下扬州。孤帆远影碧空尽,唯见长江天际流。
(036)青山横北郭,白水绕东城。此地一为别,孤蓬万里征。浮云游子意,落日故人情。挥手自兹去,萧萧班马鸣。
(037)抽刀断水水更流,举杯销愁愁更愁。人生在世不称意,明朝散发弄扁舟。
(038)行路难,行路难,多歧路,今安在?长风破浪会有时,直挂云帆济沧海。
(039)渡远荆门外,来从楚国游。山随平野尽,江入大荒流。月下飞天镜,云生结海楼。仍怜故乡水,万里送行舟。
(040)昨夜星辰昨夜风,画楼西畔桂堂东。身无彩凤双飞翼,心有灵犀一点通。
(041)相见时难别亦难,东风无力百花残。春蚕到死丝方尽,蜡炬成灰泪始干。
(042)春江潮水连海平,海上明月共潮生。滟滟随波千万里,何处春江无月明。
(043)昔人已乘黄鹤去,此地空余黄鹤楼。黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。
(044)晴川历历汉阳树,芳草萋萋鹦鹉洲。日暮乡关何处是?烟波江上使人愁。
(045)朱雀桥边野草花,乌衣巷口夕阳斜。旧时王谢堂前燕,飞入寻常百姓家。
(046)千里黄云白日曛,北风吹雁雪纷纷。莫愁前路无知己,天下谁人不识君?
(047)前不见古人,后不见来者。念天地之悠悠,独沧然而涕下。
(048)海上生明月,天涯共此时。情人怨遥夜,竟夕起相思。
(049)渭城朝雨浥轻尘,客舍青青柳色新。劝君更尽一杯酒,西出阳关无故人。